تصویر فوق که به کمک تصویربرداری پرتوهای ایکس ایجاد شده چینه‌دان یکی از 2365 پرنده‌ای را نشان می‌دهد که طی سال‌های 1971 تا 2010 (1350 تا 1389) در انگلستان جمع‌آوری و پس از مرگ مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.

تفنگ‌های ساچمه‌ای در هر شلیک حدود 300 ساچمه را به فضا پرتاب می‌کنند که اغلب آنها به زمین می‌افتند. پرندگانی که در مناطق نزدیک شکارگاه‌ها زندگی می‌کنند، اغلب این ساچمه‌های کوچک را همراه با قطعات کوچک شن و ماسه که به هضم غذای آنها کمک می‌کنند، از زمین برچیده و با دانه‌هایی که می‌خورند به چینه‌دان خود می‌ریزند. اگر این ساچمه‌ها از سرب درست شده باشند، می‌توانند از چینه‌دان به دیگر اجزای بدن پرنده نفوذ کرده و با مسموم کردن تدریجی او باعث مرگ این جاندار شوند.

به گزارش نیوساینتیست، گزارش‌های تهیه شده توسط کمیسیون سلطنتی آلودگی‌های زیست‌محیطی در سال 1983/1362 نشان می‌دهد سالانه هزاران پرنده مانند غازهای وحشی، مرغابی‌ها و قوها که در اطراف آب زندگی می‌کنند، قربانی مسمومیت با سرب شده‌اند. قانون از سال 1999/1378 تاکنون استفاده از ساچمه‌های سربی را در بعضی از مناطق برای شکار پرندگانی که در حاشیه دریاچه‌ها و رودخانه‌ها زندگی می‌کنند، ممنوع کرده است.

برای حفظ جان این پرنده‌ها استفاده از ساچمه‌های سربی در دانمارک، هلند و نروژ ممنوع شده و به جای آن امکان استفاده از ساچمه‌های فولادی وجود دارد. ساچمه‌هایی از قلع و تنگستن نیز در دسترس هستند که آسیبی به محیط‌‌زیست وارد نمی‌کنند و مسمومیت‌زا نیستند.