سال نود و یک ،سال بسیار بدی برای پلنگ های استان گلستان و شهر گرگان بود،اوایل سال پلنگی را در ارتفاعات زیارت ،نزدیک شهر گرگان شکار کردند و اواسط بهار بود که پلنگ هفت ماهه در تله گراز گیر کرده بود و نهایتا دستش قطع شد این اتفاق هم در روستای زیارت اتفاق افتاد.اوایل همین ماه بود که جسد پلنگی را در کردکوی پیدا کردند که علت مرگش هنوز در هاله ای از ابهام است.در اواسط تابستان بود که باز هم جسد یک پلنگ بالغ را در منطقه فلفلی پارک ملی گلستان پیدا کردند.سال نود و یک هنوز تمام نشده است،امیدواریم که در زمستان که پلنگ ها بیشتر دیده می شوند،مورد تعرض قرار نگیرند.این کار نیاز به حفاظت بیشتر توسط محیطبانان منطقه دارد.لازم است به این نکته اشاره کنم که در این 18سالی که بنده در ارتفاعات زیارت و کوه های گرگان،کوهنوردی میکنم،هنوز محیط بانی در داخل منطقه ندیدم.فقط در منطقه جهان نما محیط بانان حظور بیشتری دارند،همین عامل اصلی ورود شکارچیان به منطقه است.گاهی در منطقه کولی چال روستای زیارت آنقدر صدای نیر می آید که گاها انسان فکر می کند که میدان تیر است.ولی از محیطبان خبری نیست.البته یکی از دلایل عدم حظور محیطبانان در منطقه،کم بودن تعداد آنها است که باید کل این مناطق را سرکشی کنند.از حق خارج نشویم محیطبانان خوبی در استان داریم که یکی از آنها مالک امیر خانی است که بسیار معروف است و شکار چیان از وی بسیار ترس دارند.به هر حال سازمان محیط زیست استان گلستان باید بیشتر از پیش مناطق تحت پوشش را کنترل کند تا این چنین حوادثی دیگر تکرار نشود.