معاون محيط طبيعي و تنوع زيستي سازمان حفاظت محيط زيست از كشف يكي از بزرگترين محموله‌هاي قاچاق پرندگان وحشي در كشور با عمليات گسترده نيروهاي امنيتي و انتظامي خبر داد.

دكتر اصغر محمدي فاضل روز چهارشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار «محيط زيست» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، افزود: ماموران يگان حفاظت محيط زيست خراسان جنوبي در پس از يك سلسله عمليات شناسايي با كمك ماموران امنيتي و انتظامي موفق شدند 41 قطعه هوبره را در عملياتي ضربتي از قاچاقچيان پرندگان كشف و ضبط كنند.

وي با اشاره به اين كه اين محموله يكي از بزرگترين محموله‌هاي قاچاق اين پرنده در كشور بوده است افزود: پرندگان ضبط شده به سايت ويژه هوبره در شهرستان قائن منتقل و پس از معاينات دامپزشكي و پلاك‌گذاري به طبيعيت رهاسازي مي‌شوند.

مديركل محيط زيست خراسان جنوبي:

تلاش براي دستگيري سردسته باند بين‌المللي قاچاق «هوبره» ادامه دارد

ضعف قانوني مهمترين مشكل در خصوص برخورد با قاچاقچيان حيوانات با ارزش است

مهندس حميد صالحي، مديركل محيط زيست خراسان جنوبي نيز در اين خصوص با اشاره به اين كه پرونده اين باند قاچاق از حدود 2 ماه قبل در دستوركار اداره كل محيط زيست استان قرار گرفته بود به ايسنا گفت: بر اين اساس تمام مناطقي كه باند مذكور در آنها فعاليت مي‌كرد با كمك نيروهاي امنيتي و اطلاعاتي استان شناسايي شد.

وي افزود: باند ياد شده در منطقه زير كوه قائنات فعاليت داشت و با تله‌گذاري در مناطق مختلف از جمله دشت پترگان كه زيستگاه هوبره است نسبت به زنده‌گيري اين پرنده باارزش اقدام مي‌كرد.

مديركل محيط زيست خراسان جنوبي با اشاره به اين كه تلاش شد تا پس از تجمع محموله نسبت به دستگيري كل اين باند بين‌المللي اقدام شود تصريح كرد: شامگاه روز دوشنبه 5 دي ماه در عملياتي هماهنگ از سوي ماموران يگان حفاظت محيط زيست خراسان جنوبي و ماموران انتظامي، تعقيب و گريز براي دستگيري قاچاقچيان آغاز شد و نهايتا در شهرستان «سرايان» يكي از خودروهاي قاچاقچيان متوقف و يكي ديگر از خودروها كه فرار كرده بود توسط نيروي انتظامي متوقف شد.

وي با اشاره به اينكه در اين پرونده دو نفر تحويل مراجع قضايي شدند گفت: در عين حال يك نفر ديگر از قاچاقچيان نيز شناسايي و حكم جلب آن صادر شده است و سردسته اين باند نيز شناسايي شده و تلاش ماموران اطلاعاتي و امنيتي براي دستگيري آن ادامه دارد به ايسنا گفت: معمولا اين باندها حيوانات قاچاق را به كشورهاي حاشيه خليج‌فارس قاچاق مي‌كنند.

مديركل محيط زيست خراسان جنوبي با اشاره به اينكه «هوبره» به لحاظ زيست محيطي بسيار ارزشمند بوده و در حفاظت از جنگل‌هاي كويري نقش بسيار موثري دارد گفت: خسارت ضرر و زيان اين حيوان بر اساس قانون 800 هزار تومان است كه متاسفانه به دليل نقص قانون در اين خصوص اگر گونه‌هاي باارزش به صورت زنده از قاچاقچيان گرفته شود خسارت ضرر و زيان مشمول آن نمي‌شود.

وي با اشاره به اينكه طي دو هفته گذشته نيز در عملياتي ديگر ماموران يگان حفاظت محيط زيست استان سه گروه قاچاقچي غيرمجاز هوبره را دستگير كردند گفت: از اين افراد دوازده قطعه هوبره كشف و ضبط شد.

مديركل محيط زيست خراسان جنوبي در پايان از تمامي شهروندان محلي خواست به هيچ عنوان گول باندهاي قاچاق حيوانات را نخورند چرا كه بيش از همگان خودشان در اين زمينه متضرر مي‌شوند.

به گزارش ايسنا، هوبره يکي پرندگان نادر و ارزشمند حيات وحش کشورمان است که به عنوان گونه‌اي حمايت شده مورد حفاظت قرار مي گيرد و در مقياس جهاني به عنوان گونه‌اي آسيب‌پذير در فهرست قرمز IUCN به ثبت رسيده است، متاسفانه علاقه شيوخ عرب به شکار هوبره سبب شده است هر ساله در فصل پاييز و همچنين فصل بهار كه فصل تخمگذاري و جوجه‌آوري هوبره است، تعدادي از افراد سودجو و فرصت‌طلب که در قالب باندهاي حرفه‌اي از سوي عرب‌ها تطميع مي شوند، عمدتاً از استان‌هاي جنوبي به زيستگاه‌هاي هوبره در نقاط مختلف کشور گسيل شوند و اقدام به زنده گيري و صيد هوبره كنند.(ایسنا)

  هرچند در آینده در مورد هوبره مطالبی کامل در سایت قرار خواهم داد ولی جا دارد که برای خوانندگان ، کمی در مورد این پرنده قلم بزنیم:

هوبره : پرنده اي محجوب و تماشايي

هوبره Houbara Bustard از خانواده Otididae پرنده اي بيابانگرد و خجالتي است و درجزاير قناري ، شمال آفريقا و جنوب غربي آسيا زندگي مي كند . البته رقابت براي بقا سبب شده است اين پرنده در آسيا خود به صورت گونه اي جداگانه بنام ( undulata Chlamydotis ) به شمار آيد . ( يكي از 22 گونه اي است كه فقط در نيمكره شرقي يافت مي شود ). هوبره يا آهوبره ،‌به مرغ بمب انداز معروف است و از لحاظ تركيب و شكل ظاهري تا حدودي به بوقلمون شباهت دارد . در ايران به صورت بومي و مهاجر ديده مي شود . هوبره يكي از صيدهاي تاريخي و باستاني ايران قلمداد مي شود . فردوسي طوسي در شاهنامه منظوم خود آنجا كه درباره شكار يلان و گردان و سپهسالاران دلير ايران سخن به ميان مي آورد از شكار آهوبره به وسيله رستم و گيو و گودرز ياد مي كند و جملگي اين پهلوانان تهمتن ، هوبره را به وسيله تير و كمان صيد مي كردند . اين پرنده در جنوب و جنوب شرقي در بيابانهاي اطراف بندرعباس و بيابان هاي لار ( لار و جنوب ) ساكن شده اند و همچنين در مركز ايران در صحراي ولدآباد و ابراهيم آباد در شرق تاكستان در جنوب قزوين هم ديده شده اند . اين پرنده بين 75-65 سانتيمتر طول و حدود 3-5/1 كيلو وزن دارد كه هم اندازه ميش مرغ ماده مي باشد ولي از لحاظ زنگوله بال ، بسيار بزرگتر و متفاوت با آن و از نظر شكل ظاهري شبيه بوقلمون است و طول بالهاي آن به 140 سانتيمتر مي رسد و به طور كلي با پرو بال قهوه اي رنگ ، زير تنه خاكستري سفيد با دسته پرهاي سياه و سفيد بلند كه از دو طرف گردن آويزان است و حالت دامن مانندي به آن مي دهد مشخص مي شوند و داراي نشان و رنگ و حالتي شبيه پوست پلنگ هستند . همچنين انتهاي شاهپرهاي بال سياه است . در زمستان سطح پشتي شاهپرهاي ثانويه سفيد مي شود . پرواز اين پرنده سنگين و آهسته است و درهنگام پرواز ابتدا به تندي راه مي رود و بعد پرواز مي كند و داراي دم نسبتا بلندي است . هوبره پرنده اي تماشايي است كه در هنگام پرواز پرهاي زيبايش تلوتلويي از رنگ سفيد و قهوه اي دارد.

شناسايي جنسيت و توليد مثل

هوبره ماده كوچكتر از نر است و زير تنه خاكستري پررنگ تري دارد . اين پرنده چشمان زرد و درشت دارد و در هنگام قوز كردن ، هماهنگي كامل با محل شنزار محيط خود پيدا مي كند . هوبره كمي بزرگتر و رنگ پريده تر از گونه Macqueen است . در هنگام جفتگيري ، نرها روش عجيبي در جذب ماده دارند . آنها كوركورانه با گامهاي بلند راه مي روند و پرهاي طوق گردن و كاكل سرشان را به هوا بلند كرده و براي ماده نمايش مي دهند . ماده اين پرنده 4-2 تخم روي زمين مي گذارد . هوبره و گونه آسيايي آن جزء پرنده هاي بي صدا ( بسيار آرام ) هستند .

تغذيه و زيستگاه

اين پرنده هنگام راه رفتن در بيابان از دانه ها و غله ها ، جوانه ها ، حشرات ، كرمها ، حلزون ها و خزندگان كوچك مثل مارمولك ها ، بزمجه هاي كوچك و انواع حشرات مثل سوسك و غيره كه در كويرها يافت مي شوند تغذيه مي كند و به بهترين وجهي با زندگي در محيط بيابان سازگار است و به خوردن " شور" كه علف خودروي وحشي مخصوص اين مناطق مي باشد بسيار علاقه دارد. ندرتا آب مي نوشد و بيشتر آب بدنش را از غذايي كه مي خورد بدست مي آورد . زيستگاه اين پرنده در مناطق شني و تپه ماهورهاي ريگزار ، بيابان ها و نواحي كويري و نيمه كويري آزاد و حفاظت شده مركزي ، شمال شرقي و جنوب كشور ( ناي بند ، بهرام گور ، هرمد ، ميانكاله و توران ...) با بوته هاي پراكنده يا علفهاي كوتاه و حاشيه گندم زارها است و رنگ او از هر لحاظ با رنگ خاك مشابهت دارد. روي زمين آشيانه مي سازد و در هواي گرم تابستان و نيمروز در پناه بوته اي به اصطلاح جفت مي كند و كمتر به چشم مي آيد به همين جهت ديدن آن در چنان شرايطي بسيار مشكل است ولي وقتي كمي باد مي وزد چه صبح و چه عصر براي يافتن طعمه و نوشيدن آب حركت مي كند و در اين وضع از فاصله دور كاملا ديده مي شود . بعلت مزاحمت انسان ، شكار زياد و تله گذاري بيش از اندازه ، در مناطقي كه موجودند جمعيت آنها رو به كاهش است و سبب مهاجرتشان به نواحي ديگر شده است .

وضعيت حفاظت

از گونه هايي است كه بعلت شكاري بي رويه در خطر انقراض قرار دارد و تخريب زيستگاههاي آن نيز مزيد بر علت است و اين پرنده را در زمره پرندگان قابل حمايت قرار داده است همچنين به سبب علاقه شيوخ عرب به شكار آنها به وسيله شاهين و بالابان ، جمعيت آنها كاهش زيادي پيدا كرده است بنابراين بايد برنامه ريزي دقيقي در جهت حفاظت و نگهداري آن شده و از هر گونه شكار و صيدش جلوگيري شود.(http://www.irandeserts.com)