زیست گاه: الیکایی در میان پوشش های بوته ای درون باغ ها، زیر درختان جنگلی و گاه در لابه لای پرچین باغ ها زندگی می کند.
اندازه: طول بدن این پرنده ۹ سانتی متر است.
ریخت شناسی: الیکایی بدنی کوچک و تپل، دمی کوتاه، پر و بالی قهوه ای تیره و زیرتنه ای قهوه ای مایل به نخودی دارد. پاهایش قهوه ای کم رنگ است و خط ابروی سفید مایل به نخودی دارد. بال ها، دم و پهلوهای این پرنده رگه رگه ی سفید و قهوه ای تیره دارد و منقارش نازک و نسبتا بلند است.
رزیم غذایی: الیکایی بیش تر از حشره ها و لاروها تغذیه می کند.
زادآوری: پرنده ی ماده ۵ تا ۸ تخم سفید با خال های قرمز می گذارد و ۱۵ تا ۲۰ روز روی آن ها می خوابد. جوجه ها پس از بیرون آمدن از تخم، باید ۱۵ تا ۲۰ روز تغذیه شوند.
وضعیت حفاظتی گونه: در حال حاضر به اقدام حفاظتی ویژه ای نیاز ندارد.
پرنده در باور کهن
نقش و نگاره پرنده به صورت عام ، در نقش قالی های ایرانی و هم در تزیین کاشی ها و هم در نگاره های دوره ی اسلامی یافت می شود. زیبایی و پرواز پرندگان بیش از هر چیز دیگری مورد توجه نگارگران بوده است . در نقاشی لاکی دوره ی قاجار ، سبک گل و بلبل اوج توجه به نقش پردازی پرندگان در تزیین جلد و کتاب آرایی بود.
الیکایی با جثه ی کوچک و تپل خود، کوچک ترین پرنده ی ایران است و بیش تر از آن که شبیه پرنده باشد، شبیه موش است! این پرنده مخفی شدن در میان بوته ها را به پرواز ترجیح می دهد.
کوچک ترین پرنده ی ایران
الیکایی با جثه ی ۹ سانتی متری خود ، کوچک ترین پرنده ای است که در ایران زندگی می کند. این پرنده رفتار بسیار خاصی دارد و به جای پرواز کردن، ترجیح می دهد در میان بوته ها مخفی شود؛ اگر هم پرواز کند، فقط برای این است که خود را از بوته ای به بوته ی دیگر برساند! هنگامی که الیکایی از میان بوته ها بیرون می آید و متوجه حضور دشمن می شود ، ترس خود را به صورت جا به جا شدن های سریع و روی زمین دور خود چرخیدن نشان می دهد. این پرنده قلمرو طلب است و همواره با صدای خود به هم نوعانش هشدار می دهد که از قلمرو خود دفاع خواهد کرد.
جست و خیز به جای پرواز!
الیکایی پرنده ای تپل است که بال هایی کوجک و آویزان دارد. دم این پرنده نیز کوتاه و غالبا افراشته است. منقار بسیار باریکی دارد که برای شکار حشره ها مناسب است. پاهای کوتاه قهوه ای و بال کوتاه الیکایی به آن کمک می کند بیش از آن که پرواز کند، در میان بوته ها به جست و خیز بپردازد. در حقیقت ، الیکایی آن قدر در میان بوته ها جابه جا می شود که هر دشمنی را گیج و کلافه می کند و تعقیب کردن آن بسیار سخت است. زیرا به طور حتم پس از مدت کوتاهی ، میان بوته ها گم می شود. الیکایی چشم هایی کوچک ، سیاه و تیز بین دارد.این ویژگی ها، علاوه بر آن که به الیکایی کمک می کند خود را از دید دشمنان پنهان کند، سبب می شود از دید غذای مورد علاقه اش ، حشره ها نیز، پنهان بماند و به آسانی آن ها را شکار کند.
نقش الیکایی در طبیعت
الیکایی به دلیل داشتن جثه ی کوچک در کنترل لاروها ، کرم ها و انگل های گیاهان نقش بسزایی دارد. این پرنده در انشار دانه های گیاهانی مانند تمشک ، نقش مهمی بازی می کند . از خانواده ی الیکایی، فقط یک گونه در ایران وجود دارد.(به نقل از مرجع حیات وحش ایران)

موضوعات مرتبط: کوچکترین پرند ایران(الیکایی)