براساس آخرين نتايج بدست آمده از برنامه پایش ملی يوزپلنگ آسیايی که از دی ماه 1390 تاکنون توسط انجمن يوزپلنگ ايرانی و سازمان حفاظت محيط زيست در جريان است، تنها از 20 فرد يوزپلنگ مختلف در کشور عکسبرداری شده است. تقريبا نيمی از اين تعداد در مناطق حفاظت شده استان يزد بوده و مابقی در ساير زيستگاه ها مانند مياندشت، درونه، کوير و غيره بوده است.

جمعيت واقعی يوزپلنگ در ايران سالها پرسشی جدی برای کارشناسان و محققين بوده است که بدست آوردن يک رقم دقيق و صحيح با دشواری فراوانی همراه بوده است. یکی از مهمترين فناوری های رایج برای پاسخ به چنین پرسش بنیادین، بکارگیری دوربین های تله ای بوده تا با گرفتن عکس یوزها و مقایسه خالهای منحصربفرد آنها بتوان افراد مختلف را شناسایی نمود. با این حال، کمبود دوربین های تله ای، فقدان حمایت مالی مناسب برای اجرای چنین برنامه های پرهزینه، کمبود پرسنل مجرب و کارامد و عرصه های گسترده زیست یوزها باعث شد تا بگارگیری این ابزار کمتر محقق شود. با استناد به تجربیات سالهای گذشته، انجمن یوزپلنگ ایرانی از ابتدای دی ماه 1390 بزرگترین برنامه دوربین گذاری در غرب آسیا را آغاز نمود و تابحال نزدیک به نه منطقه حفاظت شده کشور را تحت پوشش قرار داده است. در همین دوران نیز انجمن طرح سرزمین به پوشش دادن ذخیره گاه زیستکره توران پرداخت. از میان بیش از 200 تصویر گرفته شده از یوزها در این مدت، حدود 20 فرد مختلف شناسایی شده اند. با این حال، همچنان بخشهای قابل توجهی از عرصه های زیستگاهی یوزپلنگ بخاطر محدودیت منابع و امکانات تحت پوشش قرار نگرفته اند که نویددهنده حضور تعداد یوزهای بیشتر در کشور می باشد.

همزمان با پایان سال 1391، دور نخست برنامه پایش ملی جمعیت یوزپلنگ در ایران به پایان رسید. بدون شک، جمعیت یوزپلنگ در ایران بسیار شکننده و کوچک است، بطوریکه توجه دوچندان به حفاظت از عرصه های زیستگاهی آنرا می طلبد. در سال آتی، انجمن یوزپلنگ ایرانی تلاش خواهد نمود تا با همکاری ادارات کل حفاظت محیط زیست استانها، به پایش ماده های شناسایی شده درون زیستگاه ها بپردازد تا بتوان نرخی از میزان زادآوری یوزپلنگ آسیایی برای برنامه ریزی های حفاظتی بدست آورد. از ابتدای برنامه برآورد جمعیت یوزپلنگ آسیایی در کشور، تنها 7 ماده بالغ در کشور شناسایی شدند که متأسفانه یک فرد توسط دامداران در سال 1391 در توران ازبین رفت. به علاوه، از میان ماده های یوزهای دیگر، تنها یک فرد به صورت مستند در سال جاری توله به همراه داشت که همین امر، لزوم توجه به ماده ها و پایش زادآوری آنها را در سال آینده دوچندان می کند.

انجمن یوزپلنگ ایرانی از تمامی سازمانها و افراد همکار برای اجرای موفقیت آمیز نخستین دور برنامه پایش جمعیت یوزپلنگ در ایران تشکر و قدردانی می نماید. بدون شک، معاونت محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست، پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی و مؤسسه پانترا نقش مهمی در تسهیل این برنامه داشتند. ادارات کل حفاظت محیط زیست اصفهان، یزد، سمنان، خراسان شمالی، کرمان و خراسان رضوی نیز همکاری همه جانبه ای برای اجرای این برنامه نمودند. به علاوه، بدون حضور کارشناسان استانی و پرسنل ادارات شهرستانهای بافق، اردکان، جاجرم، نایین، بردسکن، گرمسار، راور و طبس که همکاری بی دریغی با این برنامه داشتند، امکان دستیابی به چنین نتایجی امکان پذیر نبود. در نهایت، گروه پرسنل و داوطلبان انجمن به مدت 15 ماه در عرصه های زیستگاهی مختلف حضور داشتند و با آنالیز داده ها و تولید اطلاعات، یافته ها و نتایجی قابل اتکایی را دراختیار کارشناسان و مدیران قرار دادند که همگی شایسته تقدیر می باشند.(به نقل از انجمن یوز ایرانی)

جثه این گربه از گربه خانگی بزرگتر است.سر پهن،گوش ها بزرگ و پهن و با فاصله به نسبت زیاد از هم قرار دارند.دست و پاهایش  کوتاه است.بر خلاف سایر گربه ها کف دست ها و پاها موهای بلند قهوه ای یا سیاهی دارند که پینه ها را می پوشاند.موها نرم و نازک و متراکم،رنگ موهای پشت ،زرد شنی گاهی با نوارهای و خالهای نسبتا تیره ،پایین بدن سفید است.یک نوار گندمگون متمایل به قرمز از گوشه چشم ها به سمت گونه ها مشاهده می شوند.معمولا در قسمت انتهای دم ، دو تا سه حلقه وجود دارد .انتهای دم نیز اغلب سیاه رنگ است.

اندازه ها:طول سر و تنه 45تا 57 سانتی متر ،دم 28 تا 38 سانتی متر،ارتفاع 24 تا 30 سانتی متر و وزن آن 1/5تا3 کیلوگرم می باشد.

زیستگاه:مناطق استپی و بیابانی.این گربه خود را با مناطق فوق العاده خشک و تپه های شنی تطابق داده است.

پراکندگی:این گربه در ایران تاکنون در پارک ملی کویر،مرنجاب کاشان،منطقه ی دوشاخ واقع در پارک ملی توران،اطراف دریاچه ی  بختگان،اطراف نائین ،سمنان و پناهگاه حیات وحش نایبندان مشاهده شده است.اطلاعاتی نیز مبنی بر وجود آن در دشت ترکمن صحرا و نواحی شمال و شرق خراسان وجود دارد.

عادات:شبگرد است. روزها در یک سوراخ کم عمق به استراحت می پردازد،و به صورت انفرادی زندگی می کند.در زیر بوته ها یا سوراخ هایی که در شن زارها حفر می کند.حس شنوایی بسیار قویی دارد و موهای کف دست و پا ،حرکت او را در شن زارها به خوبی امکان پذیر می سازد.از طرف دیگر مانند عایقی در مقابل گرما ،دست و پاهایش را محافظت می کند.

غذا :از پستانداران کوچک به خصوص دوپاها و سایر جوندگان و گاهی هم از خرگوش،پرندگاه،خزندگان،و حشرات تغذیه می کند.این گربه قادر است در زمان های کم آبی،آب بدن خود را از بدن طعمه هایش تامین کند.

تولید مثل:جفت گیری این گربه در اوایل زمستان صورت می گیرد و احتمالا دو بار در سال تولید مثل می کند.بعد از حدود 63 روز دو تا چهار بچه کور می زاید.چشم بچه ها بعد از دو هفته باز می شود.نوزادان حدود شش تا هشت ماه وابسته به مادرشان هستندو در نه ماهگی بالغ می شوند.طول عمرش در اسارت حدود 13 سال است.

وضعیت فعلی:یکی از جانوران کم یاب ایران است و به سختی می توان آن را مشاهده کرد.